مقدم «بهار» درزندگیّ تان گرامی ورسیدن «نوروز» در خانه دل تان مبارک!

نَفَس بهاردررگ زمان دمیده وترانه تازگی به گوش زمین رسیده، لب شکوفه باز شده و عشق دوباره آغاز شده، باغچه را به زینت گل آراسته اند و کوچه را به تصویرسنبل پیراسته اند، که چشم غنچه گشوده شده وغزل زندگی سروده شده، لحظه ها را با تارهای خیس باران بافته اند وبراندام سبز بهاران انداخته اند، ساقه ها به استقبال چکیدن آبشارازجا بلند شده و دقیقه ها به احترام آمدن بهار پرازلبخند شده، ومن خیال خویش را با حسّ شاد «نوروز» می گشایم و حال خودرا با نشاط این روزمی سرایم، ذهنم فارغ از خاطرات گذشته طرح بی خیالی می اندازد ودلم درساحل زندگانی نشسته و موسیقیّ خوشحالی می نوازد،  من تکرار شادی را عید می دانم و این همه شادابی را اُمید می نامم، اینک که رسم دیرین «گل سرخ» تازه می شود و جشن نازنین «نوروز سبز» پر آوازه می شود، ما هم لطافت هوای لحظه تحویل سال را چشیده واستجابت دعای «حوّل حالنا الی احسن الحال» را شنیده، با فصل بهار همقدم می شویم و با طراوت جویبار همدم می شویم؛ ازخستگی های سال کهنه خالی شده و از دلشکستگی های این زمانه خلاص می شویم، پا به پای نیزارها سبز شده و هم نوای گلزارها سرفراز می شویم؛ اینک که احوال ما به میمنت رسیدن سال نو مسرور است و حال ما به برکت آمدن فصل نودرسروراست؛ درتقاطع پایان سال گذشته وآغاز سال آینده، دل ما هم برای روزهای گذشته وهم به یاد دوستان درگذشته تنگ می شود؛ یاد لحظه های خوش گذشته وخاطرات دوستان  درگذشته بخیر!  مقدم «بهار» درخانه دل تان گرامی ورسیدن «نوروز» در زندگی تان مبارک!