خانواده و تربیت

حقيقت بندگی

**نوشته شده توسط سلمان نوری/فوق لیسانس کلام اسلامی**. **ارسال شده در** خانواده و تربیت

در ماه مبارك رمضان قرار داریم. ماه ضیافت خدای سبحان. ماهی كه خالق هستی در آن میزبان و بندگان او مهمان. ماهی كه روزها، شب ها و ساعات آن از ویژگی خاص برخوردار است. از این رو، بر آن شدیم تا« حقیقت بندگی» را در كلام گوهرباری از صادق آل محمد(ع) به خوانش بگیریم. آن امام همام می فرماید: بندگى حقیقى جوهریست كه اساس آن ربوبیت است، پس آنچه از مقام عبودیت ناپیدا شد، در مقام ربوبیت هویدا گردد، و هر مقدارى كه از مراتب و صفات ربوبیت مخفى و پوشیده گشت، در مراحل عبودیت جلوه‏گر و آشكار شود. خداوند متعال مى‏فرماید كه ما آیات خویش را در آفاق و انفس هویدا ساختیم تا اصل حق روشن گردد. و آیا براى آنان كافى نیست كه خداوند بر همه ی اشیا شاهد است. و تفسیر بندگی، چشم پوشی از همه علائق و بخشیدن هر چیزى در راه خداست، و مقدمه آن، رهایی از قید هوای نفسانی و خلوص در پیمان الهی است. صراط زندگی دریافت فقر محض در مقابل غنای مطلق است چنان كه رسول خدا (ص) فرمود: خداى عزیز را چنان بندگى كن، گویى مى‏بینى، و اگر چنین نتوانستى، بدان كه او ناظر تو است.

در ادامه در باره ی پیوند و تناسب میان حروف و معانی كلمه ی«عبد» می فرماید: كلمه ی عبد مركب از سه حرف«عین، باء و دال» است؛ «عین» اشاره به علم بنده به پروردگار خویش، «باء» دلالت بر«بون» یعنی دوری قلب از غیر خدا، و«دال» دلالت بر«دنو» یعنی نزدیكی بنده به خدا دارد
بعد می فرماید: عصاره بندگی بر چهار اصل استوار است:

اول- معامله با خدا،

دوم- تعامل با نفس خود.

سوم- معاشرت با مردم.

چهارم- معامله او با دنیا و در مقابل زندگى دنیوى.

هر یك از این چهار معامله بر هفت ركن استوار است:

‌أ.  اركان معامله با خداوند متعال: عبارتند از به جا آوردن حقوق ربوبیت، حفظ حدود الهی، سپاسگزارى از نعمت ها و ألطاف او، و راضى شدن به قضا و قدر او، شكیبایى در برابر بلاها و ناراحتی ها، در همه حال تجلیل و تعظیم او نمودن، و شوق به لقای او داشتن.

‌ب.  اركان تعامل با نفس: جاهد با نفس، ترس و خوف از خدا را شعار قرار دادن، ریاضت را متحمل شدن، صداقت و راستى را در كردار و گفتار منظور داشتن، اخلاص در اعمال، دور نگهداشتن نفس از خواستنی هاى‏ او و معرفت به ربط و فقر.

ج.  اصول معاشرت با مردم: رفتار با حلم و بردباری، گذشت از لغزش های آنان، فروتنی و دوری از تكبر در برابر آنان، سخاوت و كرم و بزرگواری،  با مهربانى و عطوفت معامله كردن با آنان، خیر خواهى آنان و رعایت عدل و انصاف.

د. اساس معامله با دنیا در حیات دنیوی: در زندگى دنیوى به حداقل راضى بودن، در حدود امكانات خود بخشش و ایثار در موارد خیر، و طلب نكردن آنچه موجود نیست، نداشتن علاقه به مال و دارایى زیاد، و انتخاب روش زهد نسبت به دنیا و لذایذ آن، معرفت به آفات و گرفتاریهای دنیوى و بر انداختن شهوات دنیوى همراه با ترك مناصب ظاهرى.

هرگاه این خصوصیات در شخص روینده به سوى مقام قرب الهی تحقق یابد، از بندگان مقرب پروردگار متعال محسوب خواهد شد.

نتیجه ی كلام امام(ع)

بر اساس كلام امام صادق(ع) تنها مسیر سعادت انسان در زندگی، شاهراه عبودیت و بندگی خدای سبحان است. خرد ورزی و عقلانیت و ایمان به خداوند متعال، مشكلات را بر آدمیان آسان می كند و به عبارت روشن تر زندگی حقیقی تنها در بندگی و ایمان به قدرت خالق هستی معنا می یابد و روگردانی از این مسیر، به بد بختی انسان انجامیده و سقوط در وادی گمراهی و ضلالت را در پی خواهد داشت.

منبع: مصباح الشریعة، منسوب به جعفربن محمد امام ششم(ع)، بیروت‏، انتشارات اعلمى‏،1400ق،‏ ص5، باب اول و دوم.

**اشکال یابی جوملا**

**جلسه**

**اطلاعات مشخصات**

**حافظه استفاده شده**

**پرس و جو پایگاه داده**

**ایرادات بارگذاری در فایل زبان**

**فایل زبان آپلود شده**

**رشته ترجمه نشده**